این پزشک بزرگ که در آن زمان به جامعیت او پزشکی در تهران نبوده است ، در سال 1326 قمری در سن 81 سالگی در تهران بدرود حیات گفت.
میرزا محمد دکتر یا دکتر محمد خان کرمانشاهی فرزند پیر محمد زارع از بازرگانان کرمانشاه در سال 1245 قمری در کرمانشاه به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در کرمانشاه گذراند و برای ادامه تحصیل در علوم دینی به نجف اشرف رفت. پس از مدتی به کرمانشاه بازگشت و با دونفر فرانسوی آشنا شده ، زبان فرانسه را فرا گرفت. همزمان با سال های اول افتتاح مدرسه دارالفنون وی به تهران رفت. طب قدیم را نزد حاج میزا عبدالباقی طبیب ملقب به اعتضاد الاطبا و طب جدید را نزد دکتر تولوزان فرانسوی فرا گرفت. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه دارالفنون به عنوان رییس قرانتینه به کرمانشاه باز گشت.
با تشویق استادش دکتر تولوزان که حکیم باشی ناصرالدین شاه بود برای تکمیل تحصیل در رشته طب به پاریس رفته و پس از ارائه تز با نمره بسیار خوب در سال 1879 میلادی تصدیق دکتری در طب را از دانشکده پزشکی پاریس دریافت کرد. در ابتدای کتاب" امراض اطفال " می نویسد : این بنده پریشان روزگار کرمانشاهی المولد میزا محمد از آن پس که در ایران اغلب فنون و علوم خاصه فلسفه و طب را به پایان بردم ، محض مزید دانش و ازدیاد بینش و تکمیل علوم جدید و دیدن مرضی و مارستانات و تشریح کردن نعش انسان و حیوانات و سایر اعمال یدی که در ایران ممنوع و غیر مقدور بود تا آنکه شرذمه ای بدست آید که نتیجه آن عاید عامه مسلمانان و برادران دینی و هموطنان من شود ، عزیمت اروپا را تصمیم دارد...... عهدی مدید و زمانی بعید در مدارس علمیه و در مریض خانه های علیه شهر پاریس اقامت نمود ه و شانزده علم را جداجدا در انجمن و حضور معلمین و حکمای نامدار و مدرسین و علمای عالیقدر ، علما و عملا امتحان داده و در هریک سرخط و اجازه لیاقت و کفایت اخذ نموده تا آنگاه که منشور دکتری از جانب وزارت دولت بهیه فرانسه به اینجانب داده شد.
پس از 9 سال اقامت در اروپا به ایران بازگشت و و بوسیله علیقلی خان مخبرالدوله به ناصرالدین شاه معرفی و مورد توجه وی قرار گرفت. مدتی طبیب تلگرافخانه ، مدرس دارالفنون و طبیب شاه بود و بعد به سمت ریاست بیمارستان دولتی ( ابن سینای کنونی ) منصوب شد.تا سال 1300 قمری جزو اطبای شاه بود. پس از کنارگذاشتن این مشاغل به عنوان طبیب مخصوص حسنعلی خان گروسی امیر نظام پیشکار آذربایجان به تبریز رفت.
دکتر محمد کرمانشاهی پس از بازگشت از تبریز درمنزل خود به طبابت و تدریس مشغول شد.
این پزشک بزرگ که در آن زمان به جامعیت او پزشکی در تهران نبوده است ، در سال 1326 قمری در سن 81 سالگی در تهران بدرود حیات گفت.
هم اکنون تالار اجتماعات دانشگاه علوم پزشکی تهران ، بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی کودکان و دبستانی در کرمانشاه به نام این دانشمند بزرگ مزین شده است.