از آنجا که تغذیه با شیر مادر نمونه بارزی از ارتباط عمیق بین سلامت انسان و اکوسیستم های طبیعت است بنابر این باید"تغذیه با شیر مادر، غذای تجدید پذیر طبیعی و از نظر محیط زیست" ایمن و سبز باشد.
رییس گروه سلامت کودکان معاونت بهداشتی دانشگاه گفت: تغذیه با شیر مادر بدون آلودگی، بدون تولید زباله و نیاز به بسته بندی ندارد و به راحتی در اختیار مصرف کننده که همان شیرخوار می باشد قرار می گیرد و در این راستا شعار هفته جهانی تغذیه با شیر مادر در سال 99 به تأثیر تغذیه شیرخواران بر تغییرات آب و هوایی و محیط زیست و هم چنین ضرورت حفظ، ترویج و حمایت از تغذیه با شیر مادر، در راستای سلامت کره خاکی و ساکنان آن می پردازد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه بهناز کاملی افزود: با بیان اینکه با پرداختن به برنامه تغذیه با شیر مادر، سلامت مادران و کودکان این مرز و بوم را تضمین خواهیم کرد، موضوع شعار به گونه ای تنظیم شده است که ارتباط بین تغذیه با شیر مادر و تغییرات آب و هوایی و محیط زیست را برجسته می کند.
وی در ادامه کاملی تاکید کرد: شیر مادر همیشه با حرارت مناسب و در هر زمان برای استفاده شیرخوار آماده و در دسترس است و به هیچ گونه بسته بندی و ملزومات دیگری نیاز ندارد ضمن اینکه نیاز به ضد عفونی کردن ندارد و باعث آلودگی هم نمی شود بنابراین تغذیه با شیر مادر بر هر روش دیگری ارجحیت دارد .
رییس گروه سلامت کودکان معاونت بهداشتی دانشگاه به بررسی اهداف هفته جهانی با شیر مادر پرداخت و گفت: در این خصوص می بایست ارتباط بین تغذیه با شیر مادر و محیط زیست را به عموم مردم اطلاع رسانی کنیم و سپس جایگاه تغذیه با شیر مادر را به عنوان یک تصمیم هوشمندانه زیست محیطی تثبیت کنیم و در نهایت در این زمینه می توانیم از افراد تاثیرگذار و سازمانها جهت تعامل و مشارکت در تاثیرگذاری بیشتر اقدامات کمک بگیریم.
وی در ادامه با بیان اینکه مصرف شیر مصنوعی ضرر غیر قابل جبرانی به محیط زیست و طبیعت وارد می کند گفت:شیر های مصنوعی در کارخانه تولید شده و در حرارت بسیار بالا به پودر تبدیل می شوند ،این فرایند با استفاده انرژی حاصل از برق یا سایر انرژیها که هم گران است و هم باعث آلودگی محیط زیست می گردد صورت می گیرد.
کاملی اضافه کرد:سایر ملزومات مورد نیاز تغذیه با شیر مصنوعی نیز نظیر قوطی شیر خشک، بطری، سر شیشه و پستانک هم معمولا پس از مصرف دور ریخته می شوند این مواد در طبیعت به راحتی تجزیه پذیر نیستند و اکثر آنان در خاک بعد از 200 تا 400 سال طول می کشد تا تجزیه شوند .