ایمپلنت جایگزین مصنوعی دندان است که امروزه به عنوان درمان استاندارد برای پر کردن جای خالی دندانها در نظر گرفته میشود و یک در واقع پیچ تیتانیومی است که طی یک عمل جراحی در داخل استخوان فک فرو میرود تا به استخوان اطراف جوش خورده و آماده نگه داشتن تاج مصنوعی دندان شود بنابر این این پیچ جایگزین ریشه دندان شده و روی آن تاج دندان پیچ شده یا چسبانده میشود.
یک متخصص پروتزهای دندانی و ایمپلنت گفت: برای انجام این عمل میبایست استخوان مناسب موجود باشد زیرا بعد از کشیده شدن دندان، استخوان شروع به تحلیل کرده و به مرور کم میشود ، لذا ایمپلنت میبایست بلافاصله بعد از کشیده شدن دندان و یا در اولین فرصت ممکن جایگذاری شود.
دکتر امیر مهرابی طی گفتگویی با سرویس علمی ، پژوهشی اخبار سلامت کرمانشاه افزود: گاهی بدلیل حجم کم استخوان ممکن است نیاز به پیوند استخوان و جابجایی سینوس وجود داشته باشد.
وی افزود: پس از قرار گیری ایمپلنت در استخوان معمولا بین سه الی شش ماه زمان نیاز است تا ایمپلنت با استخوان جوش خورده و سپس تاج ایمپلنت با روش های قالب گیری طراحی شود.
به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه، امروزه ایمپلنت های دندانی در صورت کیفیت مطلوب درمان ،هیچ فرقی با دندان طبیعی ندارند.
وی در پاسخ به اینکه چه کسانی می توانند ایمپلنت انجام دهند گفت: بجز بیمارانی که رادیوتراپی در ناحیه سر و گردن شده اند و یا داروی بیس فوسفونات استفاده میکنند تقریبا همه میتوانند از ایمپلنت بهره مند شوند اما بیماران نابالغ بهتر است تا زمان بلوغ جایگذاری ایمپلنت را به تعویق بیندازند.
دکتر مهرابی همچنین تاکید کرد: اگر بیماری سیستمیک کنترل نشده وجود دارد باید تا زمان کنترل بیماری مانند: بیماران دیابتیک کنترل نشده و بیماران دارای سابقه جراحی باز قلب که کمتر از شش ماه از جراحی گذشته باشد درمان به تعویق بیفتد.
وی در‌مورد دوام ایمپلنت گفت: اگر فاز اول درمان موفقیت آمیز بوده باشد یعنی ایمپلنت با استخوان جوش خورده باشد، درمان موفقیت آمیز تلقی میشود مگر اینکه تحت نیروها و استرس های داخل دهان این جوش خوردن مختل شود.