افت شنوایی ناگهانی حسی- عصبی که به عنوان ناشنوایی ناگهانی یا سکته گوش نیز شناخته می‌شود به عنوان مشکلی به صورت ناگهانی یا در طی چند روز است و در اکثر موارد به صورت یک طرفه و در یک گوش رخ می‌دهد.
دکتر نیکزاد فرشچیان متخصص گوش و حلق و بینی در گفت‌وگو با سرویس علمی، پژوهشی اخبار سلامت کرمانشاه در خصوص علائم کم شنوایی ناگهانی گفت: مشکل در پیگیری گفتگوهای گروهی ، عدم توانایی شنیدن باز هنگام و وجود صدای زیاد در پس زمینه ، همراه بودن با سرگیجه ، همراه با وزوز گوش که هنگام شنیدن صدای زنگ زدن یا ووز صدا در گوش شما از جمله علائم کم شنوایی ناگهانی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه کم شنوایی ناگهانی وقتی اتفاق می افتد که حلزون گوش در گوش داخلی یا مسیرهای عصبی بین گوش و مغز آسیب می بیند گفت: ناهنجاری گوش داخلی ، صدمه یا ضربه به سر و یا ، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدای بلند ، بیماری های سیستم ایمنی مانند سندروم کوگان ، بیماری منییر که نوعی اختلال در گوش داخلی است ، زهر نیش مار و بیماری های عروقی و نیز داروهای اتو توکسیک که می تواند به گوش آسیب برساند از جمله دیگر دلایل کم شنوایی است.
وی با بیان اینکه این بیماری بیشتر در افراد بین ۳۰ تا ۶۰ سال دیده می شود گفت: رخ دادن آن در سنین پایین تر هم گزارش شده است و برای تشخیص کم شنوایی ناگهانی اولین اقدام انجام تست ادیومتری به منظور تایید تشخیص کم شنوایی ناگهانی است و در صورتی که کم شنوایی بیش از ۳۰ دسی بل در سه فرکانس متوالی رخ داده باشد نشانگر احتمال وقوع این بیماری است.
دکتر فرشچیان با اشاره به اینکه استروئیدها شایع‌ترین درمان های فوری برای کم شنوایی ناگهانی هستند که می‌توانند التهاب و تورم را کاهش دهند گفت: این امر به ویژه در افرادی که بیماری های سیستم ایمنی بدن مانند سندروم کوگان دارند مفید است .
وی تجویز آنتی بیوتیکهای متناسب در صورتی که منشا عفونی داشته باشد را در درمان این بیماری موثر دانست و گفت: تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی از طریق پرده گوش برای تاثیرگذاری مستقیم سریع‌تر و کاراتر برای درمان توصیه می گردد ضمن اینکه برای افرادی که اقدامات اورژانسی پزشکی و دارویی موثر واقع نشود استفاده از کاشت حلزون می تواند برای بهبود ارتباطات و جبران نسبی شنوایی آسیب دیده کمک کند.
به گفته این پزشک متخصص نکته مهم در مواجهه با کم شنوایی ناگهانی پیگیری اقدامات درمانی حداکثر ۱۰ تا ۱۴ روز است اما بهتر است از همان روزهای اول به پزشک مراجعه شود.