بیماری خود ایمن چیست؟

دکتر مهران پورنظری در گفتگو با سرویس علمی ، پژوهشی اخبار سلامت کرمانشاه گفت: دستگاه ایمنی یا سیستم ایمنی بخشی از بدن است که سلول‌ها و مولکول‌های خودی را از بیگانه مثل میکروبها و ویروسها شناسایی می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد یا بی‌خطر می‌کند.

وی اظهار داشت: گاهی به دلیل تشابه آنتی‌ژن سلول‌های خودی با غیرخودی و گاهی به دلیل اشتباه در عملکرد سیستم ایمنی در سنین بالا یا به دلایل ارثی، سیستم ایمنی به سلول‌های خودی حمله می‌کند و در نتیجه بیماری‌های خودایمنی ایجاد می‌شود. 

به گفته وی از جمله بیماری‌های خودایمنی مثل لوپوس، آرتریت روماتوئید و مولتیپل اسکلروز (ام‌اس) می توان اشاره کرد. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند.

 

دکتر پورنظری با بیان اینکه تاکنون بیماری‌های خود ایمن زیادی شناسایی شده‌است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد گفت: دیابت نوع یک نیز نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سلول های β جزایر لانگرهانس واقع در پانکرآس مورد تهاجم قرار می‌گیرد.

وی با بیان اینکه بیماری آسم هم نوعی بیماری خود ایمنی است که مخاط ریه بوسیله سیستم ایمنی صدمه میبیند گفت: بیماری‌های خود ایمنی ممکن است بر بخش‌های مختلفی از بدن تأثیر بگذارند. به‌طور مثال، در بیماری ام‌اس دستگاه ایمنی به پوشش اطراف سلول‌های عصبی مغز حمله می‌کند در نتیجه، سلولهای اعصاب صدمه دیده و ماهیچه‌ها از کار می‌افتند.بینایی و حرکت فرد مختل و فرد دچار بی حسی و لرزش می شود.

به گفته وی در بیماری هاشیموتو نیز غده تیروئید تحلیل رفته و منجر به کم کاری تیروئید می شود.

این متخصص روماتولوژی با بیان اینکه به طور کلی، درمان یک بیماری خودایمنی به عواملی برای کاهش فعالیت سیستم ایمنی (سرکوب کننده‌های ایمنی) یا مسدود کردن التهاب (ضد التهاب) که منجر به آسیب بافتی می‌شود، نیاز دارد گفت: اگرچه بعضی ازاین بیماران خودایمنی بدون دارو خوب می‌شود ولی تعدادی هم آنها با وجود داروهای جدید قابل کنترل هستند