یک دکترای تخصصی ایمونولوژی گفت: فرضیه اثر روزه داری و کاهش مصرف مواد غذایی بر افزایش طول عمر ، ریشه در مطالعات دهه ۱۹۳۰ میلادی دارد ، اگرچه مطالعات بر روی میمون رزوس و موش صحرایی کاملا این نکته را ثابت می کند که محدود کردن کالری باعث افزایش طول عمر می شود، در انسان کمی موضوع پیجیده تر است.
دکتر مهدی تقدسی در گفتگو با اخبار سلامت کرمانشاه گفت: شاید مهمترین طرفدار اثر مثبت محدود کردن مصرف مواد غذایی بر افزایش طول عمر در انسان ، دکتر Roy Warfold از دانشگاه کالیفورنیا باشد زیرا اکنون با گذشت دو دهه از فوت Ray Warfold, انالیز پُست هاک نمونه های خون نشان می دهد کاهش مصرف مواد غذایی به شکل مداوم ، شتاب روند پیری را کاهش می دهد.
به گفته وی در مقاله والتر لونگو از دانشگاه کالیفورنیا که در نشریه Cell Stem Cell با ضریب اثر ۲۵/۲۶۹ و Q1 پنج درصد به چاپ رسیده است نشان می دهد روزه داری طولانی ( مانند ماه مبارک رمضان) از طریق القاء خاصیت خود تجدید کنندگی سلول های بنیادی خونساز که منشاء تمام سلول های ایمنی بدن هستن از تضعیف سیستم ایمنی جلوگیری می کند.
همچنین دکتر تقدسی با همکاری ، پروفسور کاپاهی از دانشگاه کالیفورنیا انیستیتو باک( بزرگترین انیستیتو پیری جهان) نقش ترکیبات قندی شده (AGE) که بیشتر در اثر غذاهای پخته شده با حرارت ایجاد می شوند را در روند پیری و نقش آنها در تشدید التهاب کووید-۱۹ در مقاله ایی مشترک که در نشریه International Immunopharmacology به چاپ رسیده چنین بیان می‌نمایند که مصرف کمتر مواد غذایی و روزه داری باعث کاهش ترکیبات به شدت قندی( AGE) در بدن و کاهش التهاب می شوند.